Aloes to bardzo wartościowa roślina, która od setek (a nawet tysięcy) lat stosowana jest ze względu na swoje niezwykłe właściwości.
Jednak czy wszystkie gatunki można nazwać leczniczymi? Czy każda roślinka, która rośnie w doniczce u nas na parapecie może być stosowana w celach medycznych? No, nie koniecznie.
Poznano dotąd około 500 gatunków aloesu, z czego tylko niemal 30 z nich ma właściwości lecznicze. Najbardziej popularne są:
Do celów leczniczych używa się miąższ z liści (uprzednio obranych ze skórki i kolców). Stosuje się go zarówno zewnętrznie jak i wewnętrznie.
Aloes kryje w sobie dziesiątki (niektórzy twierdzą, że setki) cennych składników. Przede wszystkim należą do nich:
i wiele innych.
Istnieje ogrom prac badawczych na temat aloesu. Ale!
W badaniach, w których testowano działanie przeciwdrobnoustrojowe płynnych produktów leczniczych z aloesem drzewiastym, wykazano dużą aktywność w profilaktyce i leczeniu infekcji górnych dróg oddechowych. Uznano, że preparaty te mogą być alternatywą oraz uzupełnieniem terapii klasycznej, także u dzieci.
Aloes miejscowo (w żelu, maści) można stosować na wszelkiego rodzaju rany, oparzenia, skaleczenia, podrażnienia, otarcia, poparzenia słoneczne. Ponadto, smaruje się nim miejsca po ukąszeniu owadów, zmiany łuszczycowe, skórę z egzemą, rozstępy oraz zmiany trądzikowe. Aloes stosuje się także w schorzeniach jamy ustnej, m.in. w stanach zapalnych dziąseł, błon śluzowych i aftach.
Preparaty aloesu doustnie można przyjmować wspomagająco:
Przede wszystkim dlatego, że wszystkie cenne substancje znajduje się w miąższu. Skórka liści i kolce są nam zupełnie niepotrzebne, tym bardziej, że zawierają szkodliwe substancje – aloinę i emodynę – które należą do grupy antrachinonów, czyli związków wykazujących silne działanie przeczyszczające i uczulające.
„Filetowanie” to technika obierania liścia ze skórki. Pozwala usunąć substancje szkodliwe a pozostawić to co najbardziej wartościowe.
Obecnie na naszym rynku farmaceutycznym są 2 leki (syrop i płyn doustny), kilka suplementów diety (z minimalną ilością aloesu) oraz 100% soki.
W zależności od źródła, granica wieku od którego można podawać doustnie wyciąg z aloesu dzieciom jest bardzo różna.
Leki są zarejestrowane: syrop od 3.r.ż, a płyn doustny w ampułkach od 5 r.ż.
Jeśli chodzi o inne źródła, znalazłam informacje, gdzie było napisane, że od 1.r.ż. oraz takie, że od 12.r.ż. (ze względu na obecność kwasu salicylowego).
Zdecydowanie zalecam, aby to lekarz pediatra Waszego dziecka zdecydował o tym czy dane dziecko może otrzymywać doustnie aloes, który preparat wybrać oraz w jakiej dawce (nie ustalono dobowych dawek terapeutycznych).
Wiem jednak, że i tak zapytacie o konkrety, no więc moim zdaniem dzieciom poniżej roku bezwzględnie nie powinno podawać się aloesu, z kolei u starszaków do 3.r.ż. należy porządnie rozważyć tę opcję.
Jeśli chodzi o podanie na skórę i błony śluzowe – w celu wspomaga leczenie ran, oparzeń, drobnych skaleczeń, guzów czy otarć – w zależności od towarzyszących substancji pomocniczych, galaretkę aloesową można stosować od około pierwszego roku życia.
Aloesu nie powinno się stosować w ciąży, gdyż zawarte w nim antrazwiązki zwiększają przekrwienie m.in. macicy i sprzyjają skurczom macicy, co może doprowadzić do poronienia lub przedwczesnego porodu.
Nie wiadomo jak aloes wpływa na niemowlę karmione piersią dlatego nie zaleca się stosowania go przez mamy podczas laktacji.
Aloes może wchodzić w niepożądane reakcje z lekami nasercowymi, sterydowymi i moczopędnymi.
Aloes podawany doustnie jest przeciwwskazany u osób z:
Miąższ aloesowy:
Aloes, mimo wielu korzystnych właściwości prozdrowotnych nie jest cudownym środkiem na niechorowanie. Nie jest przeznaczony dla małych dzieci, niesie ryzyko działań niepożądanych oraz brakuje badań klinicznych na małych dzieciach potwierdzających jego skuteczność działania.
Jeśli zdecydujecie się na wspieranie odporności swoich pociech preparatem aloesowym, koniecznie skonsultujcie to wcześniej z lekarzem lub farmaceutą.
Enjoy!
Ana
[1] https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC7127631/
[2] http://www.postepyfitoterapii.pl/wp-content/uploads/2015/08/pf_2015_117-124.pdf
[3] https://pubs.acs.org/doi/10.1021/acs.jafc.7b04100
[4] https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27164281/